کشف اشعه ایکس توسط , ویلهلم کنراد رونتگن و همزمان با آغاز Musculoskeleta Radiology بود. بطوریکه اولین رادیوگرافی از انسان ، از دست خانم Bertha ، همسر رونتگن ، در 22 دسامبر 1895 بعمل آمد . رونتگن دراولین روز سال 1896 گزارشی از تحقیقات اولیه خود و اولین تصویر X-Ray به دانشگاه های اروپا فرستاد که باعث شور و هیجان خاصی شد . در 13 ژانویه در یک نمایش اختصاصی و غیر رسمی دستاورد خود را به نمایش گذاشت.
بعداز اصرارهای زیاد از طرف دانشگاه ها، رونتگن ، در 23 ژانویه 1896 درسالن سخنرانی انستیتو فیزیک Wurzburg درهمان ساختمانی که در 18 نوامبر 1895 اشعه ایکس راکشف کرده بود درمورد کشف خود سخنرانی کرده از دست پرفسور آناتومی آقای von Kolliken ، رادیوگرافی کرد که باعث شد پرفسور، رونتگن را مورد تمجید و ستایش قرار بدهد و پیشــنهاد کــرد که پــدیـده جدید را اشعه رونتگن بنامند. بــنابراین توسط تصویربرداری از دست با استفاده از اشعه ایکس، رشته تخصصی پزشکی رادیولوژی و زیر رشته تخصصی Musculoskeleta Radiology همزمان بوجود آمدند.

رای اندازه‌گیری میزان اشعه تابشی و یا اشعه جذب شده در محیط به ترتیب از دستگاه­های اکسپوژر سنج و یا دوزیمتر استفاده می­شود. در هر یک از این وسائل برای اندازه ­گیری دوز تابش(exposure dose) و یا دوز جذب (absorbed dose) از آثار اشعه بر روی محیط، كه در اثر جذب مقداری از انرژی اشعه در محیط بوجود آمده، استفاده می‌شود.
 بطور كلی جذب انرژی در یك محیط ممكن است باعث بوجود آمدن پدیده‌هایی از قبیل ایجاد حرارت، واكنش­های شیمیایی، اثرات بیولژیكی و یا ایجاد یونیزاسیون و غیره گردد. چنانچه شدت این پدیده‌ها متناسب با مقدار اشعه جذب شده باشد، می‌توان از آنها به ­عنوان مبنایی برای اندازه­ گیری میزان اشعه تابشی و یا اشعه جذب شده استفاده نمود. در این­گونه اندازه ­گیری­ها بایستی تناسب پدیده‌های فوق با میزان اشعه جذب شده دارای سه خاصیت ثبات (Stable)، دقت (accurate) و حساسیت (Sensitive) باشند. در اینجا به بررسی اجمالی این پدیده‌ها می‌پردازیم.